Delicata problema.
Depinde, si aici, foarte mult, de firea copilului.
A mea ignora cu sussces pt ca ii este la indemana si a observat ca da roade. Insa cand a fost deja prea mult, a deschis gura si si-a spus parerea vehement.
(o colega se tot lega de ea si imbracaminte si par si tinuta si pantofi si zambet si cam tot ce facea; multe saptamani la rand; la inceput a spus sa nu intervin, ca eu eram pornita sa sun mama fetei si sa o chem la scoala, dar a spus ca e ok si ca nu ii pasa de ce spune; apoi intr o zi a venit si a spus ca a pus-o la punct, ca deja a depasit orice limita, asa ca i a spus in fata tuturor ca nu asa ne comportam, ca nu haina il face pe om, ca mai bine si-ar ocupa timpul cu ceva util in loc sa se tot lege de toata lumea ca deja sunt satui sa o auda si in final a chemat o pe doamna sa i spuna ca nu a mai putut tacea si asta e, vrea liniste :-)
a mai avut o data un incident la gradi, tot asa cand i s-a umplut paharul tolerantei, insa atunci l-a pocnit pe coleg cu o masinuta ... i-am tinut morala mult timp ca nu asa reactionam etc etc, era in grupa mijlocie parca.
a scoala e prima data in 4 ani ca e enervata de cineva cu adevarat ... incidente au mai fost, eu o intreb zilnic cum a fost la scoala, daca s-a suparat cineva pe cineva, daca doamna s-a suparat pe cineva si mai aflu ce se petrece, care pe unde umbla, se joaca, se impinge, le aflu direct de la ea, ca pe la scoala trec aproape zilnic.)